Teorii na temat czym jest świadome życie już narosło całkiem na pęczki. Niektóre przesłania rzeczywiście odnoszą się do naturalności, miłości wolności i prawdy i to jest cudowne i akceptuję to. Warto jednak zwrócić uwagę na całe systemy przekonań, które są przedstawiane.

Ten moment w Twoim życiu kiedy masz poczucie, że wszystko wali Ci się na głowę, kiedy nie dajesz rady stać już na nogach bo to co nad Tobą jest tak bardzo przytłaczające. Stoisz i dźwigasz na ramionach cały walący się świat, napinasz mięśnie w swoim ciele, walczysz z toksycznymi myślami w głowie, emocji jest już tak dużo, że już nawet nie odróżniasz smutku, nienawiści i żalu. Wszystkiego jest tak dużo, tak nagle, że przychodzi ten moment kiedy poddajesz się i ucieksza w otchłań nicości. I rozpoczyna się kolejna zjeżdżalnia do braku, beznadziei, bezsilności, poczucia winy, poniżenia, braku wsparcia i wstydu.

Naturalność można odczuć, a do normalności trzeba się dostosowywać. Kiedy próbujesz wypełniać jakieś społeczne role typu: mąż, żona, parter, partnerka, narzeczona, narzeczony to skazujesz się na niewolę ograniczoną właśnie tymi odgrywanymi rolami.